Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Τελευταίο

Eδώ κάπου λέω να σταματήσω.
Αφήνοντας τους στόχους μου ανικανοποίητους.
Αφήνοντας γλυκό μου θύμισμα την εφηβική μου γραφή.

Ευχαριστώ οσους με διάβασαν.
Κι εσένα που τωρα με διαβάζεις.

Εδώ κάπου λέω να σταματήσω...



Να...

Εδω...

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και κάπου εδώ λέω να σταματήσω ...

για λίγο στην άκρη ... να αφουγκραστώ ... τον χρόνο να κυλά γύρω μου, μέσα μου, μπροστά μου...

... και όμως μετά λέω να συνεχίσω γιατί δεν την αντέχω αυτή την σιωπή μέσα ... θα γραψω ... να ξανά... σε λίγο ... εδώ.


Συνέχισε να γράφεις, υπέροχο το blog σου συνοδοιπόρε....

Καλή χρονιά για όσα πραγματικά ονειρεύεσαι

Ανώνυμος είπε...

Etsi apla ta paratame?
8a perimenw na ksereis meta to dialeimma na dw nees dhmiourgies
Take your time and relax but dont stop. Keep walking. To ksexases to moto?

Alex the Walker είπε...

αν μέχρι τότε υπάρχουν άνθρωποι να θέλουν να με διαβάζουν, ίσως να συνεχίσω. Δεν είμαι περήφανος για τη γραφή μου.
Ευχαριστώ, και τους δύο.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά, Καλή χρονιά "Alex the Walker"

Για το 2008 δεν πειραζει να σταματήσεις... και αρχίζεις απο του χρονου το 2009 να γράφεις πάλι!!!

Αναρωτήθηκα από το σχόλιο σου γράφεις για σένα? ή για να σε θαυμάσουν? Πάντως να έχεις υπόψη σου ότι το διαδίκτυο και συγκεκριμένα το blog είναι ένα μέσο που μπορείς να δημοσιεύσεις παγκόσμιως τις σκέψεις/συναισθήματα κτλ άλλα έχει καποια μειονεκτήματα με τα σημερινά δεδομένα
1.τα ελληνικά τα μιλάμε μόνο εμείς.. απ' όλο τον κόσμο..
2.όλα απέχουν ένα κλικ.. που αυτό σημαίνει όσο εύκολο φαίνεται να γίνει "διάσημο" ένα ιστολόγιο τόσο γρήγορα μπορεί και να ξεχαστεί!Δεν είμαι σίγουρη πόσα άτομα και αν είναι πολλά αυτά τα άτομα που ασχολούνται με ποίηση κτλ.. και πραγματικά χάρηκα όταν διάβασα το ιστολόγιο σου γιατί έχει ξεκάθαρο περιεχόμενο και επειδή μαρέσει ο τρόπος που γράφεις!
3. στην Ελλάδα μπορεί να έχει αυξηθεί η προσβασιμότητα στο ιντερνετ σε σχέση με παλιότερα χρόνια άλλα ακόμα παραμένει μικρό το ποσοστό. Μην ξεχνάς ότι οι περισσότεροι χρήστες περιορίζονται σε εμαιλ και σε κοινωνικά δίκτυα όπως facebook.. και εκτός αυτού από την έρευνα που είχα διαβάσει περι προσβασιμότητας (πριν κανα μηνα με διμηνο) έλεγε ότι η αύξηση οφείλεται κυρίως στις επιχειρησεις και δημόσιο...

Πρέπει να φύγω τώρα..
Σου εύχομαι ότι καλύτερο

Μαριλένα είπε...

τώρα που σε ξαναβρήκα περιπατητή, τώρα φεύγεις;

ας ειναι..
δεν μπορείς, ουτως ή άλλως, να ορισεις τι να επιθυμει η καρδιά σου.

εγω πάντως, εχω να διαβάσω, ολα αυτά που έχεις ανεβάσει κι εχω χασει.



ευχομαι καλη χρονιά να έχεις
μ' αυτο ακριβώς που επιθυμεις πολύ

την καλησπερα μου

Alex the Walker είπε...

@optasia

Τι θα 'λεγε ένας κοινωνιολόγος!
Σ' ευχαριστώ για την κοινωνιολογική ανάλυση! Δε γράφω για να 'μαι "διασημος". Η τέχνη δεν έχει στόχο τη δόξα ούτε τα χρήματα, ούτε να διδάξει(άσχετα αν αυτό το πετυχαίνει τις περισσότερες φορές). Η τέχνη έχει στόχο τη συγκίνηση (έτσι λέει ο δάσκαλός μου {Δήμος Αβδελιώδης}. Όμως αν δεν συγκινεί το δημιουργό γιατί να συγκινήσει το κοινό;

Δε λέω πως δε θέλω αναγνώριση... όλοι έχουν ανάγκη απ' αυτήν. Ακόμα κι όσοι δεν κάνουν τέχνη.

Σκέψου ένα θέατρο χωρίς καθόλου θεατές. Γιατί να παίξεις. Καλά, εκεί έχεις και τους συνεργάτες σου. Αν κάνεις μονόλογο όμως;;;

Θυμήθηκα τώρα ένα παλιό μου:

[...το post το γράφει ΄μόνος του,
μόνος θα το διαβάσει,
λόγια χωρίς αντίχτυπο
και τού 'ρχεται να κλάψει...]

Ευχαριστώ, optasia μου

@marinela
Ευχαριστώ που με θυμήθηκες.

Η καινούρια χρονιά να σου φέρει τόση αγάπη που να μην αντέχεις άλλη και να τη δώσεις κι εσύ σ' αυτούς που σ'αγαπάνε.

iLiAs είπε...

Καλη χρονιά με υγεία, νεα ξεκινήματα, νέους στόχους!

Alien_Dwarf είπε...

Κανόνισε την πορεία σου. Δεν σταματάς να γράφεις όσο διαβάζει ο Dexter το blog σου. Απλό είναι. :P

Καλή χρονιά παιδί μου και ό,τι επιθυμείς. :)

Alex the Walker είπε...

:-)




πού με βρήκες εσύ;

kyriaz είπε...

Μη σταματάς...δες το μπλογκ σου σαν ένα τετράδιο που αφήνεις τους άλλους να κρυφοκοιτάξουν τα γραπτά σου...
Ίσως η δημοσίευση είναι ένα κίνητρο ενδυνάμωσης της γραφής σου.
Δες το κι έτσι...

Καλή χρονιά να έχεις.

Alex the Walker είπε...

Το πρώτο μπλογκ με ποιήματα που κοίταξα ήταν το δικό σου.
Έτσι μου 'ρθε και μένα να γράψω.

Δεν είναι η γραφή σου που με τράβηξε, (είναι μαγική, δε λέω...) αλλα το όνομα.
Ο πατέρας του καλύτερού μου φίλου λέγεται γιάννης κυριαζής, όπως ακριβώς κι εσύ. Νόμιζα πως ήσουν αυτός... Γι' αυτό.




Απορία :

(ελπίζω να τη διαβάσεις)


Τί χρειάζεται να 'χει κάποιος για να είναι ποιητης αληθινός; Γιατί δε με ικανοποιούν τα γραπτά μου;
Είναι η δουλειά που κάνει τον ποιητή; η έκσταση, η μέθεξη, η τρέλα, η λογική, η διανόηση, η ευαισθησία;


Μήπως ποιητής δε γίνεται κανείς, μα είναι; μήπως αποφασίζει η μοίρα σε ποιους θα δώσει μερίδιο της αληθινής γραφής; Μήπως οι αληθινοί ποιητές είναι απο γεννησιμιού τους ποιητές;
Αν ισχύει, τότε δεν είμαι απ' αυτούς κι η αναμονή της εξέλιξής μου θα παραμεινει αναμονή.

kyriaz είπε...

Με τιμάς άγνωστέ μου φίλε...

Όσο γι' αυτό που ρωτάς, δεν είμαι βέβαιος καθόλου ότι κατέχω την αλήθεια.Θα σου πω λοιπόν τη γνώμη μου, αν και μπορεί να σφάλλω.

Νομίζω ότι η πολλή δουλειά,η συνεχής προσπάθεια,η επιμονή επιφέρει τελικώς κάποιους καρπούς.
Μα σε όλα αυτά σαν να φαίνεται πως τίθενται κάποια όρια.
Όσο και να προσπαθήσω,όση ποίηση και να διαβάσω,δε νομίζω πως θα κατάφερνα ποτέ να γράψω τόσο καλά όσο ο Ελύτης για παράδειγμα....
Υπάρχει λοιπόν,νομίζω,κι ένα κάποιο ποσοστό αδιευκρίνιστης αιτίας που κάνει κάποιον εξαιρετικό ποιητή...

Μα καλός ποιητής μπορεί να γίνει κάποιος με όλα τα παραπάνω.Εξαρτάται πάντα από το πόσο το θέλει.

Συνήθως ξεκινά κανείς από την εφηβεία.Αν η γραφή δεν είναι μια ελκυστική πνευματική περιπέτεια,μια μαγγανεία του λόγου,ένα τίναγμα ουρανού στο άγγιγμα της πένας, παρά μόνο ένας τρόπος συναισθηματικής εκτόνωσης,τότε μπορεί να εξατμιστεί με το πέρασμα της εφηβείας.

Το να τα εγκαταλείψεις επειδή απελπίζεσαι δε θα ταν σωστό.Μην καταθέτεις τα όπλα λοιπόν.Διάβαζε πολύ και γράφε πολύ.Το ότι έχεις συνειδητοποιήσει τις αδυναμίες σου είναι κι αυτό ένα πρώτο βήμα.

Ελπίζω κάπως να σε βοήθησα...

Να σαι καλά.

Δανάη είπε...

Προς Θεού μη σταματήσεις να γράφεις...
Άδραξε τη μέρα, τη στιγμή... Αφουγκράσου το σκίρτημα, τον παλμό...και απαθανάτισέ τα...

Καλή χρονιά να έχεις,δημιουργική και όμορφη...
Να είσαι καλά...

Coco είπε...

το μπλογκ σε βοηθάει να ανοιχτείς προς τα έξω, άσχετα αν δεν το διαβάζουν πολλοί ή και κανένας, εγώ το βλέπω σαν κίνητρο, ακόμη κι αν λάβω αρνητική κριτική, που συχνά είναι καλύτερη, αν γίνεται με λόγο. μου έχει συμβεί να γράψω κάτι που ικανοποίησε εμένα και να μην είχε ιδιαίτερη ανταπόκριση, και κάτι άλλο πάλι για το οποίο είχα αμφιβολίες και απλώς δεν το ΄σβησα, να άρεσε. όταν ήμουν στο Λύκειο, δεν είχαμε ίντερνετ, και έγραφα σε τετράδια, κάποτε τα πέταξα όλα μαζί μια στοίβα και δεν ξανάγραψα τίποτα για χρόνια. έτσι κι αλλιώς γράφει κανείς γιατί νιώθει πως πρέπει να το κάνει, του βγαίνει. και στο μπλογκ είσαι ελεύθερος ν΄ακολουθήσεις τον δικό σου ρυθμό. οι περισσότεροι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να παρουσιάσουν μια σκέψη, κάτι
Καλή χρονιά με δύναμη!

Alex the Walker είπε...

Δεν ξέρετε πόσο μετράει η γνώμη σας.

Ευχαριστώ πολύ και τυς δύο.

Dreamgirl είπε...

Ακόμα κι αν τώρα σταματήσεις, μπορείς να ξαναγυρίσεις οποιαδήποτε στιγμή... για σένα! Όποτε έχεις ανάγκη να εκφραστείς, μη σκέφτεσαι το ποιος θα διαβάζει τι, κάνε το απλώς για σένα.
Και τους στόχους σου μην τους αφήνεις ανικανοποίητους... Προσάρμοσε τους, άλλαξε τους, αν νομίζεις πως είναι καλύτερα, αλλά μην τους εγκαταλείπεις. Μόνο η προσπάθεια μετράει πολύ, και έχει να σου προσφέρει ακόμα περισσότερα..

Και να σου πω και μια αλήθεια; Η εφηβική σου γραφή είναι πολύ ωραία! :)

Ανώνυμος είπε...

Άιντε να ξυπνάμε σιγά-σιγά από τον λήθαργο... φεύγει ο χειμώνας...

Πέρασα για μία καλημέρα Περιηγητή...

Alex the Walker είπε...

Θα κοιμηθώ λιγάκι ακόμα. Μόνο λίγο... Των ονείρων μου τις ιστορίες ν' ακούσω για να τις αποτυπώσω όσο πιο αληθινές μπορώ.

Καλημέρα και σε σένα!

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

δεν σε ξέρω πρώτη φορά σε επισκέπτομαι, αλλά στο blogg του οδοιπόρου με ρώτησες αν υπάρχει ακόμη η αγάπη. να ήξερες πόσο καιρό έλεγα οτι δεν υπάρχει...
και όμως διαψεύτηκα. μέσα απο τα σκουπίδια και τα αποκαίδια όλα ξαναγενιόνται. Σε ανύποπτο χρόνο...
εκεί που δεν το περιμένεις. Μη σταματήσεις....

Ανώνυμος είπε...

Ακομα δεν εχεις γραψει κατι αλεξ μου;;; οκ δεν πειραζει... θα περιμενω... ελπιζω ειναι επικοδομιτικο το διαλειμμα και να περνας καλα! Φιλια!

Alex the Walker είπε...

Γύρισα να δω τα παλιά μου ποστ. Δε μ' αρέσουν τα περισσότερα. Θα ήταν καλό να φτιάξω άλλο μλογκ. Να αφήσω εδώ την εφηβική μου γραφή ατόφια.

Δεν περίμενα να μου γράψει κανείς μετά από τόσο καιρό...

Ανώνυμος είπε...

Παλιό και νέο... εσύ είσαι σε όλα... με άλλη μορφή αλλά πάντα εσύ... ώρα να τελειώσει ο Χειμώνας φίλε μου... έρχεται η Άνοιξη. Δεν έχει σημασία τι σου αρέσει και τι όχι... σημασία έχει να είσαι καλά και να είσαι ΕΣΥ!

Alex the Walker είπε...

Εύκολο το έχεις, συνοδοιπόρε; Ξερεις πολλούς που είναι ο εαυτός τους; Εγώ δε γνώρισα ακόμα κανέναν τέτοιο.
Δεν γράφω πια εδώ. Έγινε πια ένα σεντούκι καλά κλειδωμένο για να το ανοίξω μετά από καιρό και να 'χει το άρωμα της εφηβείας ατόφιο. Ίσως αργότερα τα ποιήματα μου φανούν πιο συμπαθητικά.

Άντε... Καλό περπάτημα...

Ανώνυμος είπε...

Να σαι ανοιχτός φίλε μου και θα βρεις... η υποκειμενικότητα και η αντικειμενικότητα μας διαβρώνει τα πάντα... το σεντούκι μπορεί να φέρει σπόρους που θα ανθίσουν σε κατάλληλες συνθήκες... δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει αρχή... συνέχισε να περπατάς όπως άλλωστε το κάνεις και που ξέρεις; Όλοι οι δρομοι οδηγούν στην "Ρώμη". Ε; Νομίζω ότι χαίρομαι που είσαι αυτός που είσαι... τελικά...

Ανώνυμος είπε...

Pω πω ποσο καιρο ειχα να μπω εδω μεσα...
Τοσο γνωριμος χωρος..
Ως υποατομικο σωματιδιο ταξιδευα πολυ καιρο στο χωρο και στο χρονο μεχρι που ανακαλυψα εσενα και το μπλογκ σου..
Μεσα σ αυτες τις σελιδες μαζι με την αισιοδοξια περασαμε πολλες ωρες γραφοντας σου σχολια, προσπαθοντας να σου αλλαξουμε γνωμη..
Μεσα σ αυτες τις σελιδες υπαρχει ο πρωτος μου ερωτας..
Μεσα σ αυτες τις σελιδες υπαρχει ενα θεατρο και μια ομαδα..

Τωρα ηρθε ο καιρος να συνεχισουμε ολοι το ταξιδι μας
Να περιπλανηθουμε στα ονειρα μας

Καλο σου ταξιδι
Παντα να θυμασαι εσενα..

keep walking

paranoia

Ειρηνη είπε...

re xazouli m grapse kt!!! tha kleisei t blog k einai polu krima! exei ta oneira sou-mas mesa!! einai mpananopsaristiko!

Ειρηνη είπε...

A re paranoia "egrapses" pali!!! Poso m exei leipsei auto! Na "grafoume" oloi mz! Alex anoikse toulaxiston ena kainourgio! Polla filia mikro m!

Dreamgirl είπε...

Έριχνα μια ματιά στη λίστα με τα αγαπημένα μου ιστολόγια και παρόλο που το δικό σου έχει πάνω από χρόνο να ανανεωθεί, είπα να περάσω να ρίξω μια ματιά.

Ελπίζω τελικά να μην παράτησες ανικανοποίητους τους στόχους και να συνεχίζεις να παλεύεις για αυτούς.

Για μένα ήταν πολύ ωραίο να γυρίσω και να ξαναδιαβάσω κάποια από τα όμορφα ποιήματα σου :)

Όπου κι αν βρίσκεσαι, ό,τι κι αν κάνεις, να είσαι καλά! :)

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω πως υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο γράφουμε. Αλλά αν υπήρχε κάποιος, θα συμφωνούσα με τον Bukowski:

These words I write keep me from total madness.

Προσωπικά σου εύχομαι μια γεμάτη ζωή. Με λίγες λέξεις και πολλές πράξεις.