Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Σκοτεινές περιπτύξεις


Η ώρα του όρθρου
τους βρήκε ν’ ανεβαίνουν κρυφά
στου κάστρου την πιο ψηλή γαλαρία.
Εκεί στην απόλυτη νηνεμία,
με το μεσαιωνικό άρωμα,
ήταν ο κατάλληλος τόπος.


Το πρώτο φιλί
κρυμμένο στις λευκές κουρτίνες της αθωότητας.
Το δεύτερο,
θαρραλέα μεθυστική γλύκα.
Το τρίτο,
φλογισμένο,
έπνιγε την ανάσα του στην υγρή θερμότητα.

Κι εκείνος,
το ύφασμα του φουστανιού της ψηλαφούσε
κι αργά τ’ ανέβαζε, με σεβασμό,
για να φανεί το ερωτικό
το χνούδι του τριγώνου.

Και τα δυο σώματα
έγιναν ένα
μέσα στην αίσθηση
της πρωτόγνωρης
κι αγνής αυτής ευχαρίστησης
των ηδονικών περιπτύξεων.

Ο μόνος παρατηρητής το φεγγάρι,
που είχε κιτρινίσει απ’ τη ζήλια του,
γιατί τόσους αιώνες κάνει κόρτε με τη γη
κι ακόμα δεν κατάφερε να την προσελκύσει.


8-9-07
Alex the Walker

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mμμ... πολύ νέο υλικό... 3 μέρες είχα να μπω και το μπλογκ έγινε αγνώριστο! Μπράβο σου! Ωραίο ποιημα...

Alex the Walker είπε...

Σ' ευχαριστώ. Είχα έμπνευση αυτές τις μέρες!