Άνθρωποι που φοβούνται τον θάνατο,
χειροτονήθηκαν ιερείς.
Έγινε κι αυτό.
Άνθρωποι που τρομάζουν την αρρώστια,
ορκιστήκανε γιατροί.
Έγινε κι αυτό.
Άνθρωποι που εκχυδαΐζουν τη ζωή μας,
φιγουράρουνε ως δικαστές.
Έγινε κι αυτό.
Άνθρωποι που λατρεύουν τον πλούτο,
ονομάστηκαν φιλάνθρωποι.
Έγινε κι αυτό.
Άνθρωποι σαν κι εμένα,
έγραψαν ποιήματα.
Έγινε κι αυτό.
Τρίτη 21 Αυγούστου 2007
Έγινε κι αυτό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
hi!σαν και σένα?
τι εννοεί ο ποιητης?...
Ανθρωποι σαν εμένα πηδηξαν απ τον γκρεμο.
Εγινε κι αυτο.
Υποτιμάς τον εαυτό σου,
συγκρίνοντας τον με τους άλλους!
Εσυ δεν υποκρίνεσαι.
Εσυ δεν καυχιέσαι.
Εσυ δεν παραπλανείς τον κόσμο.
@optasia
???
(Δε μ' αρέσει ν' αναλύω τα "ποιήματά" μου, προτιμώ να το κάνουν οι άλλοι -κάτι που ποτέ δεν έγινε...)
@παράδοξο αντικουάρκ
Μακάρι να 'ξερα ποιος είσαι...
Πάντως έχεις ωραίο όνομα. Σαν παράξενο φαγητό με άρωμα ξεκούρδιστης κιθάρας... Το σκεφτόσουν πολύ?
@ilias
Πολύ κολακευτικό σχόλιο! Μακάρι να είναι όπως τα λες. Πάντως χαίρομαι που κάποιος διαβάζει αυτό το μπλογκ.
Σ' ευχαριστώ.
Αλεξ,
Ανρωπος σαν εμενα σου γραφει σχολια.
Εγινε κι αυτο.
Απο δω και περα λοιπον μη φοβασαι τιποτα.
Λιγο δυσκολο βεβαια να μαθεις ποιος ειμαι. Νομιζω οτι τα σχολια σου αρκουν.
Δημοσίευση σχολίου